“Veranderingen worden niet vanachter een bureau bedacht”

Wat zijn volgens jou de belangrijkste ontwikkelingen in de foodindustrie?

Consumenten worden steeds kritischer en mondiger en reclameren sneller dan voorheen. Goede kwaliteit leveren is dus belangrijker dan ooit. Daarnaast is de traceerbaarheid van producten essentieel. Mocht zich een incident voordoen, dan moet je het probleem kunnen achterhalen. We zien ook dat de internationalisering verder toeneemt. West-Europa is eigenlijk onze thuismarkt geworden en de markt daarbuiten groeit. Tot slot weten we dat wat vandaag goed verkoopt, niet per se attractief is voor de consument van morgen. Consumenten hebben veel keuze en weten heel goed wat ze willen. Producten moeten spannend en vernieuwend zijn of juist appelleren aan gezondheid of duurzaamheid.”

Op welke wijze anticiperen jullie hierop?

“Kostenreductie is van alle tijden. Dat is en blijft ontzettend belangrijk, maar hiermee red je het niet. We opereren in een zeer competitieve markt. Om te overleven moeten wij afstemmen op onze afnemers. Daarom zetten we nu bijvoorbeeld een vegan productlijn op. We realiseren ons dat we in een omgeving opereren die continu aan verandering onderhevig is. Dat betekent dat wij ons voortdurend moeten aanpassen. Niet alleen qua productlijn, maar ook qua organisatie.”

Wat vraagt dat van jou als plant manager?

“Als plant manager hanteer ik een strikte hiërarchie: veiligheid, kwaliteit, productie. Mensen moeten na een werkdag gezond naar huis gaan. Dat is een basisvoorwaarde om fijn te kunnen werken. Ik ben ervan overtuigd dat een veilige fabriek een efficiënte fabriek is. En ik moet te allen tijde goed geïnformeerd zijn. Ik gebruik mijn netwerk om op de hoogte te blijven van trends en ontwikkelingen. Ik wacht niet op wat mijn concurrenten doen. Dawn Foods is een innovatieve organisatie en we zijn kritisch op onze werkwijze. We vragen ons elke dag af: wat kan beter, hoe kunnen we onze processen slimmer inrichten, hoe zorgen we ervoor dat de ‘first time right-score’ hoger wordt.

Wat vraagt dat van jouw collega’s; nu en in de toekomst?

“Continu verbeteren is een mindset. Je moet nooit tevreden zijn met het bereikte resultaat. Natuurlijk mag je in de achteruitkijkspiegel kijken en successen vieren; dat is ook belangrijk. Maar wat we nu hebben bereikt is volgend kwartaal de norm. We stellen steeds hogere eisen.”

Verbeteren is een mindset, zeg je. Hoe zorg je ervoor dat jouw mensen deze mindset krijgen?

“Dat is vrij eenvoudig. Elke verandering die we doorvoeren is op de werkvloer bedacht en niet vanachter een bureau. De mensen op de werkvloer staan aan de basis van onze verbeterprogramma’s. Ik ga vaak in gesprek met onze operators. De vraag die ik altijd stel is: ‘Wat kan er beter?’ Iedereen heeft daarover een mening, maar niet iedereen is gemotiveerd om zijn mening te delen. Door ervaringen in het verleden denken mensen soms: Waarom zou ik er iets van zeggen als er toch niet naar mij wordt geluisterd? Ik zeg dan: ‘Laat me weten wat er beter kan, want jij hebt verstand van zaken.’ Als mensen ervaren dat ze invloed hebben en zien hoe snel iets verbetert, dan ontstaat het vliegwieleffect. De verbeteringen worden steeds sneller doorgevoerd. Dat is fantastisch om te merken.”

Je werkt sinds 2019 voor Dawn Foods. Hoe bevalt je baan?

“De uitdagingen die ik in het begin tegenkwam waren groter dan verwacht, maar de kansen die ik krijg zijn ook groter. Dawn Foods is een fantastisch bedrijf om voor te werken. De producten zijn leuk en herkenbaar. En smaakvol: dat komt door de aparte technologie die we gebruiken. Als je een van onze koeken eet, ervaar je een echt wauwmoment. Het is niet te vergelijken met het standaard koekje bij de koffie. Maar uiteindelijk zijn het de mensen die het verschil maken. De mensen van Dawn Foods zijn heel betrokken. De wisselwerking – wat je geeft, krijg je terug – is prettig. Zeker als je de tijd neemt om naar elkaar te luisteren en respectvol met elkaar omgaat, krijg je samen veel gedaan. Iedereen is bereidt om een stap extra te zetten. Dat DNA zit gewoon ingebakken.”